BİR GÜNÜN HİKAYESİ…

[igzuma]

BİR GÜNÜN HİKAYESİ…

BİR GÜNÜN HİKAYESİ…


Sabah uyandığımda,ilk dokunuşum sana,
“Günaydın bir tanem”
Olmasan da yanımda.
Seninle başlıyorum ya güne,yeter bana.
Sonra yüzümü yıkarken geliyorsun,aklıma,
Aynaya baktığımda görünüyorsun,
Hafif bir tebessüm bırakıyorsun,
Dudaklarıma...

Kahvaltımız hazır bu arada,
Karşımda değilsin ama,
Senin fincanı koyuyorum masama,
Senin hiç görmediğin,sandalye ye oturup,
İştahla çayını içtiğinin,hayalini kuruyorum.
Olmasan da yanımda içimdeki senle başlıyorum
Kahvaltıya…

Sonra hazırlık başlıyor,işyerime gitmeliyim,
Vakit geçiyor, geç kalıyorum,alelacele giyiniyorum,
Arsız arsız gülüşlerini,duyuyorum,
Gardrobumun önündeyim,
Ben kıyafet seçerken,yardım bile ediyorsun,
Hissediyorum…
Makyaj faslı başlıyor,rujumu sürerken bakıyorsun,
Gül kırmızısı renginde kızarıyorum,yakıştırıyorsun,
Parfümümü sıktığımda iç çekişini duyuyorum,
Odam sen,ben kokuyor bir anda,
Hayal de olsa seni yaşamanın keyfini tadıyorum.
Sen bilmiyorsun…

Dışarı çıkar çıkmaz yine yanımdasın,
Yürürken aklımdasın,
Senle konuşuyor,adımlarım senle koşuyor.
Sessiz ve dar sokaklardan geçerken,
Sükunetle ellerim ellerinle buluşuyor,
Kalbimin heyecanı kuş çırpınışı edasıyla,
Yoksun ya, bam telimi sızlatıyor.
Ve nihayet işyerimdeyim,
Tabi sende,
Bazen karışıyor rakamlar,düşüncelerimde kaymalar,
Yoğun olsa da çalışmalar senle var olan anlar,
Sigaralar ardı sıra takipte,çaylar içiliyor,
Aklımdasın,ah bir de o kahkahalar,
Kulaklarımda hep beni oyalar.
Acıktığımı bile hissedemeden gelir öğle vakti,
Çıkarız yemeğe kimsenin olmaz haberi,
Doyururum sevgimle hayalimdeki seni,
Bir de beni…

Gün olağan haliyle akıp giderken zaman tünelinden,
Bıkmıyorsun, düşüncelerimin en orta yerinden,
Alıkoyuyorsun beni,cümle azamın işgalinden,
Kurtarıyorsun bir nebze de olsa,gel git’lerimden,
Huzur veriyorsun gönül sarayımda,
Otağımdasın…

Akşam olur,yine senle biliyor musun?
Karanlık çökmeden evimdeyim,
Senle eve gelişimi düşlemekteyim,
Düş de olsa yalnızlık çekmemekteyim,
Ama yanımda yoksun ya,
Hasretindeyim.

Bazen yıldızlarla arkadaşlık eder,
Onlara anlatırım,seni nasıl özlediğimi,
Göz kırparlar sanki onlarda da aynı heder.
En çok ta uyumaya çalışırken düşlerim,
Seni…
İyi geceler busemi gönderirim sessizce.
Senden habersizce,
Sinemde önce senin uyumanı beklerim,
Nasılsa ben alışkınım uykusuz geçen gecelere.
Sonra dua ederim,Rabbime,
Rüyama seni göndersin diye.
Dalarken uykuya aklımdasın.
Seni özlüyorum biliyor musun,
En çok ta yanımdalığını.
Doyumsuyorum…

Daha gün ışımadan gözlerim uyku mahmurluğunda,
Göz kapaklarımın arasında kalmış gibi,
Seni görürüm,çakarsın şafak gibi,
Sen hiç yorulmuyorsun,
Hayatımın en güzel ışık veren penceresinden,
Bana gülümsüyorsun…
İşte böyle bir günümün hikayesisin.

Hayatcan ÖZTÜRK