AĞAÇ

[umut]

AĞAÇ

AĞAÇ



Odunsu bir gövdesi olan, gövdenin üstünde dal ve yapraklardan meydana gelen bir "taç" bulunan bitkidir. Çalılar, odunsu gövdeli olmakla birlikte sayılmazlar. Ağaçlar, tek gövdeli olur, çok yaşar ve çok büyüyebilirler. Çeşitli ağaçlar, genel görünüşlerinden ve daha çok yapraklarının biçiminden tanınır; çünkü bir cins ağacın yaprağı, başka bir cins ağacın yaprağına benzemez. Ağaçlar kışın yapraklarını dökenler ve dökmeyenler olmak üzere iki ana bölüme ayrılır.

Bir ağaç, genel olarak üç bölümde incelenebilir. Kök, gövde, dallarla yapraklar.




Kök, toprağın altında, ağacı toprağa bağlayan, beslenmesine yarayan en önemli organdır. Topraktan suyu, madensel maddeleri emerek ağaca verir.

Gövde, kök ile dallar arasında, toprağın üstünde kalan bölümdür. Besin, ağacın dallarına su ileten dokular yoluyla gövdeden geçer. Bir ağacın gövdesi enine kesildiğinde göze çarpan halkalar, ağacın yaşını öğrenmemize yarar. Ağacın yaşını öğrenmek istiyorsanız, halkaları dikkatle saymanız yeter. Ağacın gövdesinin kalınlaşması ilkbaharda başlar, sonbahar bitinceye kadar sürer. Gövdenin ilkbaharla yaz aylarında yetişen yerleri daha açık renklidir. Kış aylarında ağaçların gövdelerinde bir gelişme olmaz. Ağacın gövdesini kaplayan kalın kabuk onu dış etkilerden, özellikle soğuktan, mikroplardan korur.

Ağaçların üçüncü bölümü de dallarla yapraklardır. Yapraklar ağacın solunum organlarıdır, klorofil özümlenmesi yapar, ham özsuyunu bitkinin yararlanacağı hale getirirler.

Ağaçların yetişmesi için sıcak ve yağışlı iklim çok elverişlidir. Fakat bazı ağaçları saksılarda büyütmek de mümkündür. Bunun için de ağacı budamak, ya da besin maddelerini azaltmak yoluyla boyunun küçük kalması sağlanır. Özellikle Japonya'da bu yolla çok çeşitli ağaçlar yetiştirilmektedir.

Ağaçların gövde ve dallarıyla kökleri arasında her bakımdan tam bir denge vardır. Kök, topraktaki besleyici maddeleri ve suyu emer. Toprağın üstündeki bölümlerin büyümesi emilebilen su ve besinin tutarına bağlıdır. Bir ağacı bir yerden çıkarıp başka yere dikebiliriz. Ağaç başka yere dikilirken kökünün % 25 - % 75'ini kaybeder. Bu da gövde ve yaprakların beslenme dengesini bozar. Bu bakımdan ağaçlar başka yere dikilecekleri zaman, yapraksız mevsim seçilmeli, ayrıca dalların da üçte biri kesilmelidir.

Bahçıvanlar ağaç dikiminde genellikle ilkbahar ve kış aylarına seçerler. Fakat tropikal bölgelerde su ve gerekli besin ihtiyaçları daha kolay sağlanabildiği için her mevsimde ağaç dikilebilir.

Meşe, gürgen, atkestanesi, çam, dişbudak, kavak, ardıç, porsuk, kestane, ceviz, kızılağaç, söğüt, maun, sedir, akçaağaç ve çamın kerestesi değerlidir.



Akasya, palmiye, süs meşesi, köknar, leylak, defne, söğüt gibi ağaçlar bahçelerimizi süsler. Kiraz, vişne, erik, kayısı, şeftali, ceviz, badem gibi ağaçların meyvelerinden yararlanırız.

Ardıç ağaçlarının Akdeniz'de yetişen bir cinsinden ardıç katranı elde edilir. Kurşun kalem yapımında da bu ağaç kullanılır.

Çam ağacından marangozlukta yararlanılır. Terementi gibi endüstride kullanılan maddeler de elde edilir. Akçam tahtasından piyano, keman gibi çalgıların ses kutuları yapılır.

Abanoz ağacı, orta Afrika'da yetişir. Kerestesinin rengi karadır. Mobilyacılıkta kullanılır. Piyanonun kara tuşları abanozdan yapılır.

Meşe ağacının yemişi olan palamuttan tanen denilen, dericilikte kullanılan bir madde elde edilir. Meşe, gürgen, köknar, yakıt olarak da kullanılırlar.

Yurdumuzda çok rastlanan ağaçlardan bazıları

1. Ceviz, 2. Akçaağaç (yalancı çınar), 3. Köknar, 4.. Karaçam, 5. Kızıl ağaç, 6. Çınar

kaynak http://www.yenimakale.com/erguvan-bi...#ixzz1dX3OVyFE

[umut]

Ağaç Halkaları İle Yaş Tahmini




Bir ağacın kesitindeki halkaların sayısından o ağacın kaç yaşında olduğu anlaşılır. Ağaç yaşlandıkça halkaların sayısı da artar. Resimde bir ağacın kesitinden bir dilim görünüyor.

1. Kabuk
2. Ağacın yaşını belirten halkalar
3. Ağacın eksenine dik uzanan lifler.

Bu halkaların her biri, bir yaş demektir. Çünkü ağaçlarda her yıl yeni bir kabuk oluşur. Yağışların bol olduğu yıllarda halkalar daha geniştir. Bazı bölgedeki ağaçlar gerçekten de çok yaşlıdır. Araştırmacılar, belli bir bölgedeki ağaçların halkalarını inceleyerek, geçmiş dönemlerdeki yağış ve nem miktarı hakkında ipuçları edinirler.

ağaç, kabuk, ağaç yaşı, ağacın yaşı, ağacın yaşı nasıl hesaplanır, ağacın yaşı nasıl bulunur, ağaç yaş tahmini, ağaçlar


Baobab Ağacı, yeryüzünün en kalın gövdeli ağaçlarındandır. Afrika, Madagaskar, Avustralya'da yetişir. Değişik türleri vardır. Afrika'da yetişen bir türünün boyu 10-20 metre kadar olur; gövdesinin çevresi 50 metreye yakındır.

Ekmek Ağacı, sıcak ülkelerde yetişir. Yerliler meyvesini bir çeşit ekmek yapmakta kullandıkları için bu adı almıştır. Boyu 15 metre kadar yükselebilir. Yaprakları dilim dilimdir. Meyveleri insan başından büyüktür. Ekmek ağacının anayurdu Okyanusya adalarıdır.

Okaliptüs, sıcak, sulak yerlerde yetişir. Boyu bazen 100 metreyi aşar. Toprağın suyunu çok çektiğinden bazı yerlerde bataklık kurutmaya yarar. Bu yüzden okaliptüse dilimizde sıtma ağacı denilmektedir. Bu ağacın yapraklarından hoş kokulu bir yağ çıkarılır. Soğuk algınlıklarını geçiren ilaçların yapılmasında kullanılır.

Kargabüken, zehirli bir ağaçtır. Daha çok Hindistan, Seylan, Kuzey Avustralya, Birmanya, Siyam gibi sıcak ülkelerde yetişir. Çiçekleri küçük, yeşile çalan beyaz renktedir. Yemişleri küçük bir portakal büyüklüğündedir. "Striknin" denilen zehirli bir madde bu ağacın tohumlarından çıkarılır.



Sakız ağacı, Akdeniz bölgesinde yetişen küçük bir ağaçtır. Yazın kabuğu kesilirse reçineye benzeyen yapışkan bir sıvı çıkarır. Kendiliğinden katılaşan bu sıvıya "damla sakızı" denir.

Kauçuk ağacı, Amerika'da Asya'da, Afrika'da yetişir. Kabuğu kesilince beyaz, yapışkan bir sıvı akıtır. Bu sıvıdan kauçuk elde edilir. Yerliler kauçuk ağacına «ağlayan ağaç» anlamında kauçi derler.

Banyan ağacı, kutsallığına inanılarak Hindistan'da özenle yetiştirilen bir ağaçtır. Gövdeden ayrılan dallar, toprağa doğru yeni dallar salarlar. Her yeni dal toprak içinde kök salarak gelişmesine devam eder. Bu dalların sayısı bini aşar.

Upas ağacı, Güney Asya'da Malakka yarımadasında ve Cava adasında yetişen bir ağaçtır. Çok zehirli olan özsuyunu, yerliler oklarının uçlarına sürerler. Bu ağaçtan mum ve mumyağı yapmak için de yararlanılır.

kaynak http://www.yenimakale.com/erguvan-bi...#ixzz1dX3OVyFE