''Sen Vurdun da Ben Ölmedim mi?..''

[ihsan034]

''Sen Vurdun da Ben Ölmedim mi?..''

Sen Vurdun da Ben Ölmedim mi?

Yoklugunda ne atesleri hasretimle yaktim da,
Bir seni yakamadim beni yaktigin gibi.
cölde su, mahpusta gün, oructa ekmek gibi bekledim seni.
Sense araya korkular koydun,
Yasaklar koydun,
Bitmez tükenmez engeller koydun.
simdi nerdesin diye sakin sorma.
Sen cagirdin da ben gelmedim mi?
Sen varken darilmazdim ciceksiz baharlara,
Yagmurlu havalara, bu kasvetli aksamlara.
Sen varken;
Bakip iclenmezdim tren istasyonlarina,
Otobüs duraklarina...
Sen varken ayrilanlara aglamazdim...
Yikilmazdim biten sevdalarin ardindan,
Gidenlere küsmezdim,
Kalanlara acimazdim...
Sen varken böyle üsümezdim,titremezdim.
Masumdum, cocuklar gibi.
Böyle delirmezdim,küfretmezdim...
Hele ölmeyi hic düsünmezdim.
simdi soruyorum sana:
Adi sevdaysa bu cehennemin,
Sen yaktin da ben yanmadim mi?
Biliyorsun;
Bütün acilarina yesil isik yaktim olmadi.
Bütün korkularina arka ciktim olmadi.
Daglara merdiven dayadim olmadi.
Haziranda kar oldum yagdim avuclarina olmadi.
Sevdim olmadi,yandim olmadi,taptim olmadi.
Artik benden pes!
Bu askin biletini istedigin gibi kes!
Nasilsa gidiyorsun.
Biliyorum, git...
Ama ardinda;
Aglayan bir cift göz,
Paramparca bir yürek,
Ve yikilmis bir dag görmek istemiyosan;
cek silahini,daya sirtima,
Titrersem namerdim...
Sen vurdun da ben ölmedim mi?

Ahmet Selcuk Ilkan

[ihsan034]

Biliyorsun;
Bütün acilarina yesil isik yaktim olmadi.
Bütün korkularina arka ciktim olmadi.
Daglara merdiven dayadim olmadi.
Haziranda kar oldum yagdim avuclarina olmadi.
Sevdim olmadi,yandim olmadi,taptim olmadi.
Artik benden pes!
Bu askin biletini istedigin gibi kes!

[Papatyam]

[size=18px]YAK BENİ[/size]

Öyle aşksadım ki anlatılmaz
Gözünün değdiği her yerde
artık beni göreceksin
[size=18px]Aklımı firara vermişim zaten[/size]
Ben ki gurbetim kendime
sensizliğin duvarıyla çevrili
kendi dehlizine sürgün
Aşkın zaferine sancılı şafak
senelerdir kınında
Zulasında hayatın
Ve siyah güneşin çok yakınında

[size=18px]Hiç kimse senin kadar sevilmedi[/size]
Benim kadar sevmedi hiç kimse
Bir şiiri kıskandıran gözlerinle
yak beni
Ne varsa gök mavisine
ve bir kuş yuvasına dair
[size=18px]kıpkırmızı kokan gül yaprağındadır[/size]
ve üzerindeki şebnem
hep o şarkının nakaratıdır

Kendine ağlamaz elbette bulut
Her yağmur birer yeşil yaratmak içindir
Sanma ki yıkıldım
sanma ki çöktüm
Bir başka bahar
için yaprak döktüm
Celladı ölüyor kavuşmamızın
Çünkü ağır sevdalıyım
Ve çünkü
tek heceli ölümler demlenir
aşkın semaverinde
[size=18px]Bir deniz özlemiyle aktığım son nehir[/size]
yüreğimin o en saklı yerinde
her an ölebilir her an dirilir

Buzları üşüten bozkır ayazı
[size=18px]Ve denizden çıkmış rüzgarlarla gel[/size]
Kuru dalları bastıkça kırılan eylül
üzüm karası bir hasrete
soyunup bürünmüşken
Kurşunlara dizilirken susuz denizler
Kapattım penceresini ömrümün
[size=18px]çektim perdesini
Hazırım
YAK BENİ[/size]

FATİH KISAPARMAK

[nihale]

[size=18px]Varken Yoktun Aslında

Bir anlamsızlığı adımlamaktı senle yaşanan,
Bam telinde hüznün .
Bir acıyı yorumlamak,
Bir yalnızlığı yudumlamaktı.

Ben sevdanın resmini çizdim sana,
Yani hayatın, yani acının, yani sevincin
yavru güvercin.
Sana varlığın yansımasını çizdim.
Dilim lâl kalemsizdim.

Senin sevdan,
Bir acıya eşlik etmek,
Hüznü bulamak umuda,
Çok sesli bir yalnızlık demekti.
Ad koymaktı arayışa,
Direnmekti,
dönmemekti.

Dönersen sonun olur,
Yokken varsın aslında.

Ömer Karayılan[/size]