ÖLÜM(Leyla İle Mecnun)

ÖLÜM(Leyla İle Mecnun)

Anlatacaktım ölümlerini bir sonbahar eşliğinde
Bir kış güneşliğinde
Fakat baktım bu ölüm değil diriliştir
Tabiatı aşan bir bildiriştir
Ne güz ne sarı renk bu göçü anlatır
Bu kan rengi bu kıpkızıl öçü anlatır
Görünüşte kırmızı gerçekte yeşil
Görünüşte öç hakikatte değil
Faninin sonsuzla barışması
Affın mağfiretle yarışması
Yaprağın düşüşü değil bu toprağa
Bir yıldırım çarpışıdır dağa
Sonbahar değil ilkbahardır
Ölümden sonra ölümsüz hayat vardır
Bulutlar açılır güneş çıkar
Yağmur taneleri inci tanelerine dönüşür
Deniz çalkanır saçar ortaya hazinesini

Anladım onlar ölmediler
Ölüm adına
Ölüm maskesini takınarak
Dönüştüler bir ışığa

SEZAİ KARAKOÇ

[serife]

Aşkı sordular bana

Gel de cevaplandır bir çırpıda

Derken başladım anlatmaya

Dedim, aşk Mecnun ile Leyla’nın

Ferhat ile Şirinin

Kerem ile Aslının

O yüce aşkları gibi

Gayri bilmem ben başka aşk

Onların aşkları bir başka

Aşkları uğruna gurbet içinde gurbet

Vuslat içinde vuslat

Yanmak içinde yanmak

Ölmek içinde ölmek

İşte böyle erdiler

Gönül birliği ile

Vahdeti vücuda

Buldular fena içinde bekayı

Geçtiler kararsızlıktan mutlaka

Derken oldular meftun

Her şeyi ile mestane

Aynen âşık ile maşuk gibi

İşte aşk böyle bir şey

Uğrunda delmek dağları

Boğmak yağmurlarla çölleri

Aşındırmak bütün yolları

İşte aşk böyle bir şey

Bak aşk şu bülbül’ün güle

Nida ettiği

Aşk şarkıları gibi

Âşık neyzenin huya

Nefes ettiği

Aşk tılsımları gibi

İşte aşk böyle bir şey.

[nihale]

"Ölümden sonra ölümsüz hayat vardır..."


Ölüm sadece bir başlangıçtır.