Hayat İşte

Hayat İşte

Ne olsun işte;
Her şey bildiğin, bıraktığın gibi.
Aylardan Nisan,
Yine kumbarama bahar biriktiriyorum.
Eylül de koklayabileceğim,
Bir avuç papatyam olsun istiyorum.
Bildiğim tüm adak ağaçlarına,
Bu bahar çaput yerine gelincikler takıyorum.
Anlamını çözemediğim tüm iğneli tümceler
Ve bilimum sitemler üzerine düşünmemeyi öğreniyorum.

Hayat işte;
Yaşayıp gidiyorum.

Hala elimde işporta malı ucuz bir tükenmezle,
Gökyüzüne SENİ SEVİYORUM yazabilme hayalim,
Ve karanlıklara damlayan mum aydınlığın.
Duvarlarım yine hayal gölgene perde,
Başının gölgesi yastığımın beyazında,
Susuyorum !

Kapı aralığından içeri süzülen bir kaç parça mutluluk;
Bir tutam şeker, bol miktarda tuz
Ve alabildiği kadar anı ile dopdolu...

Hayat işte;
Yaşayıp gidiyorum.