KARADENİZ BÖLGESİ

[umut]

KARADENİZ BÖLGESİ

KARADENİZ BÖLGESİ


Adını komşu denizden alır. Karadeniz Bölgesi, doğuda Gürcistan sınırından başlayıp batıda Sakarya Ovasına kadar uzanan bir bölgedir.

DAĞLARI: Rize, Giresun, Kaçkar, Çimen, Kop, Mescit, Yalnızçam, Canik, Küre, Ilgaz, Köroğlu, Bolu ve Akçakoca dağları kıyıya paralel olarak uzanır.
Kıyı ile iç kesim arasında ulaşım zordur. Dolayısıyla ulaşımda geçitler kullanılır. (Kop ve Zigana gibi)

OVALARI: Plato bakımından en fakir bölgemizdir. Bölgede Kuzey Anadolu Dağları arasında ye ralan Tektonik Ovalar mevcuttur.
Batı Karadeniz de Bolu, Düzce ve Kastamonu, Orta Karadeniz de Amasya, Taşova, Niksar, Tokat, Erbaa, Merzifon, Turhal ve Zile, Doğu Karadeniz de Bayburt Ovası yerr alır.
Ayrıca Orta Karadeniz de Kızılırmak’ın oluşturduğu Bafra, Yeşilırmak’ın oluşturduğu Çarşamba delta ovaları yer alır.

AKARSULARI: Çoruh, Kelkit, Kızılırmak, Yeşilırmak, Filyos, Bartın ve Sakarya’dır.

GÖLLERİ: Karadeniz Bölgesi, göl bakımından da zengindir. Yağışın ve killi toprağın fazla olması bölge de heyelan olayını artırmıştır. Dolayısıyle heylan set gölleri oldukça fazladır. Başlıcaları; Tortum, Sera, Abant ve Yedigöldür. Akarsu biriktirmesiyle oluşan Uzungöl’de bu bölgededir.

İKLİMİ: Kıyı kesiminde her mevsim yağış alan Karadeniz İklimi görülür. İç kesimlerde Karasal İklim görülür.

BİTKİ ÖRTÜSÜ: Kıyı kesiminde ormanlar,dağların arka tarafında bitki örtüsü bozkırdır.

NÜFUS VE YERLEŞME: Kıyı kesiminde nüfus yoğunluğu Türkiye ortalamasının üzerindedir. Kıyı kesiminde dağınık, iç kesimlerde toplu yerleşme hakimdir.

TARIM VE HAYVANCILIK: Karadeniz Bölgesi’nde Rize ve çevresinde çay; Ordu ve Giresun yörelerinde fındık; Kastamonu ve Zonguldak çevresinde keten-kenevir; Samsun ve Tokat çevresinde tütün; Samsun, Amasya ve Çorum’da pirinç, kıyı kesiminde mısır tarımı yapılır.
Pamuk, buğday, mercimek ve üzüm yaz kuraklığı istediği için yetişme ortamı bulamamıştır.

YERALTI KAYNAKLARI: Taşkömürü (Zonguldak), bakır (Murgul ve Küre), Linyit (Amasya Çeltek’te) yatakları vardır.

SANAYİ: Samsun da (Bakır işleme tesisleri), Zonguldak (Çaycuma Taşköprü), Giresun (Aksu)’da kağıt fabrikaları bulunur. Samsun ve Tokat’ta sigara fabrikaları bulunur.

TURİSTİK YERLERİ: Abant, Yedigöller, Safranbolu evleri, Trabzon Sümela Manastırı ve Uzungöl’dür.

Uzungöl


Trabzon Sümela Manastırı



Safran Bolu Evleri




Abant


Yedi Göller
Karadeniz Bölgesinin Genel Özellikleri:
1. Yüzey şekilleri çok dağınıktır. Ovalık alanları azdır.
2. Dağlar kıyıya paralel olarak uzanır ve bunun sonucunda falezler (yalıyarlar) görülür. Kıta sahanlığı dardır.
3. Orman bakımından en zengin bölgedir.(%25)
4. En fazla yağış alan bölgemizdir.(Doğu Karadeni ve Rize)
5. Yağışlara bağlı olarak en fazla kimyasal çözülmenin görüldüğü bölgedir.
6. Çay, fındık, mısır, keten-kenevir üretiminde birinci sıradadır.
7. Balıkçılığımızın %80’i bu bölgede yapılır.
8. Doğu Karadeniz kıyı kesiminde dağınık yerleşme yaygındır.
9. En fazla göç veren bölgedir.
10. Taşkömürü ve bakır üretiminde birinci sıradadır.
11. Tek doğal limanı Sinop’tur. Ancak ard bölgesi ile (Hinterlant) ulaşım zorluğu olduğundan gelişmemiştir.
12. Akarsu rejiminin nisbeten düzenli olduğu tek bölgedir.
13. Bölgede Çarşamba ve Bafra delta ovaları vardır.
14. Nem miktarı en fazla olan bölgedir. Bu yüzden yıllık sıcaklık farkı en az olan bölgedir.
15. Yıllık ortalama sıcaklık 14-15 °C’dir. En sıcak ay ortalaması 22-23°C’dir. En soğuk ay ortalaması ise 5-6 °C’dir.
16. Her mevsim yağışlı olan Karadeniz bölgesinde yağışlar en fazla sonbaharda en az ilkbaharda görülür. Yağışların mevsimlere göre dağılımı şu şekildedir;