BİR BİYOKİMYA LABORATUVARI İÇERİSİNDE YAVRULARINI BÜYÜTEN KURBAĞALAR

[umut]

BİR BİYOKİMYA LABORATUVARI İÇERİSİNDE YAVRULARINI BÜYÜTEN KURBAĞALAR

BİR BİYOKİMYA LABORATUVARI İÇERİSİNDE YAVRULARINI BÜYÜTEN KURBAĞALAR

Avustralya'da yaşayan "rheobatrachus silus" cinsi kurbağaların dişisi, döllenmiş yumurtaları yutar. Bu yumurtalar dişi kurbağanın midesinde 6 hafta boyunca gelişimlerini sürdürürler.

Yumurtalar sindirilmeden mide asiti içinde rahatça yüzerler. Çünkü, birincisi anne bir süre önceden yemeyi ve içmeyi kesmiştir. İkincisi, midenin düzenli olarak salgıladığı hidroklorik asit ve pepsini etkisiz hale getirmek üzere, yumurtalar prostagladin E2 adlı bir salgı salgılarlar. Yumurtalar diğer kurbağa türlerinin yumurtalarına göre daha büyüktür ve sarı kısımları yavruyu 6 hafta beslemeye yeterlidir. Doğum anı geldiğinde annenin yemek borusu genişler ve yavrular dışarı çıkar. Doğum tamamlandıktan sonra ise mide tekrar eski haline ve görevine döner.

Bu son derece kompleks yapının tesadüfen ortaya çıkmış olması, mide asitinin bir yumurta tarafından salgılanan özel kimyasallarla etkisiz hale getirilmesi asla tesadüflerle açıklanamaz. Bir kurbağanın böyle bir sistemi kendi kendine icat etmiş olması da mümkün değildir. Bu muhteşem yapının mucidi, yeryüzündeki tüm canlılara hayat veren ve hayatını nasıl sürdüreceğini ilham eden Yüce Allah'tır. Her şeyin sahibi, her şeye gücü yeten, bütün canlıların ihtiyaçlarını gideren O'dur