[beliz]

beklentisiz sevmek







tarifi zor ama şöyle ki bir izahat belki mümkün olur:

bu kaçıncı ağıt onun ardından.. kaçıncı kaybedişim onu. daha ne kadar bekleyeceğim bir şeylerin değişmesini ve de değişmediğini göreceğim her seferinde. her nefes alıp verdiğimde kalbimin sancıdığını hissediyorum. bu sancı onu yavaş yavaş koparıyor yaşamaktan ayağına bir taş bağlayıp denize atası geliyor kendini. canına yetti artık sevmek, özlemek, yitirmek ve de kırılmak!

bir kere doyasıya sarılmak istiyorum ona. geçen gece rüyamda gördüğüm gibi sıkı sıkı hiç bırakmayacakmışçasına. başımı göğsüne koymak bir süre ağlamak sonra yüzüne dokunmak… yanağına usul bir öpücük kondurup buharlaşmak bir anda. neden tüm kötü rüyalarım gerçek oluyor! bir kere de uyanmak istemediğim bi tanesi gerçek olsun. yağmurda sığındığımız barakada beni tek başıma bırakmadığı, saçlarıma yavaşça dokunup alnımdan öptüğü rüyalarımı yaşamak istiyorum ben.

yanında olmak istiyorum onun sadece beni sevmesini beklemiyorum.yanında olmak... bir hayalet gibi izlemek, attığı her adımı bilmek ve hatta aldığı her nefesi hissetmek. karşısındaki evde yaşamak ve perdenin arkasından usulca bakmak.. o beni görmese de olur, ben onu göreyim yeter ki. bileyim ki şu karşı ki pencerede bana üç adım mesafede duruyor. işte şu yanan ışıkta ders çalışıyor. televizyon seyrediyor şu an renklerden anladım. uyudu galiba… iyi geceler aşkım…