BU BİÇİM...
Ondan uzak olduğun dakikaların katlanılamaz olması, bir kez sesini duyabilmek için delice çaldırmak telefonları, akşam eve döndüğünde orada olacağını bile bile, ona son kez veda ediyormuş gibi yüreğinin yanması evden çıkarken, ve dönüşlerinin her akşam bir bayram havasında olması;
İsminin geçmediği hiçbir konuyu can kulağıyla dinleyememek ve asla mutlu olamamak o yanında yokken, gördüğün herkesi ona benzetmek, konuştuğun herkese onu anlatmak, her anında onu yaşamak;
Yanındayken bile özlemek, uyurken bile özlemek, dokunurken bile özlemek.
İmkansız mı?
YOKMUDUR GERÇEKTEN??
VARDIR VARDIR....
|