ONA ÖZLEM....
lise son sınıftaydım.çok kalpsiz bir kızdım.herkesin duygularıyla alay eder durur.aşık olanlara adeta acırdım.okul ikincisiydim ve çok saygındım.sonra öss ye girdik.izmir ege üniversitesi tıp fakültesi geldi.bu arada gitar çalmayı da bayağı ilerletmiştim.yine tıpta okuyan bizden 1 sene büyük birini her sabah görmeye başladım.onu gördüğümde deliriyordum ve ne olduğunu anlamadan onu görmek istiyodum.galiba bende acınacak duruma düşüyor aşık oluyodum.sonra bana açıldı hemde kendi sesiyle doldurduğu bir kasetle!
deli gibi seviyodum.bi gün bu sevgi biyüzükle sabitlendi.ama ailem bilmiyodu bunu.bi gün yine onunla beraberdik.el ele yürüyorduk herşey o kadar muhteşemdi ki
sonra ailelerimiz öğrendi.kendi aramızda bi nişan düzenledik.o adanalıydı meğer kan davalıları varmış.bi silah sesi duydum.ağzımdan tek çıkan 'hayır' dı yerde siyah takım elbisesi ile yatıyordu.son sözleri oldu
''benim içinde yaşa''
sensiz yaşıyormuyum zannediyosun.bu dünyada bin kere ölüp,bin kere cehenneme giriyorum.
evet arkadaşlar tam üç sene oldu.ama hala dünmüş gibi.
ama ben hala sana aşığım.sen benim kimseyle paylaşamayacağım sırrımsın.yüzüğün hala parmağımda senin yüzüğün ise kara toprakta!