Bana Bırak
Sensizlik çöktü gülüm üstüme
Kokuna hasret sensiz gecede
Yokluğun ayazı bedeni sardı
Titreme başladı sensiz gecede
Işıkları bir bir söndü ruhumun
Yıldızlar karardı sensiz gecede
Yokluğun gönlümü mateme boğdu
Karalar giyindi sensiz gecede
Uyanmadan bitti güzel düşlerim
Kabuslara döndü sensiz gecede
Gençliğim geçti gözüm önünden
Yaşlanmıştı sanki sensiz gecede
Simsiyah saçlara karlarda yağdı
Beyaza büründü sensiz gecede
Yıkıldı gönlümün büyük sarayı
Viraneye döndü sensiz gecede
Islandı yazdığım bütün şiirler
Göz yaşım sel oldu sensiz gecede
Düğümlendi boğazımda bütün heceler
Dilime düşmedi sensiz gecede
Denizler yokluğundan dalgaya durdu
Kıyıları dövdü sensiz gecede
Ateş böcekleri yanmadan durdu
Onlar bile söndü sensiz gecede
Bir garip yerde bin altın buldu
O bile sevinemedi sensiz gecede
Yokluğundan her kesin haberi oldu
Bir sen habersizdin sensiz gecede
Yalvardım Azrail’e canım al diye
Kıyıp can almadı sensiz gecede
Dedim ki gündüzdür geçince gece
Sabahta olmadı ki sensiz gecede
|