CANIMIDA AL...
[size=18px]BİRGÜN ANLARSIN[/size]
Uykuların kaçar geceleri bir türlü sabah olmayi bilmez
Dikilir gözlerin tavandaki bir noktaya
Deli eden bir uğultu başlar kulaklarında
Ne çarsaf halden anlar ne yastık
Girmez pencereden beklediğin aydınlık
Kapanır yatağa çaresizliğine ağlarsın...
Onu unutamadığın hayali
Sigaradan derin bir nefes çekermişcesine dolar içine
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın...
Bir gün anlarsın aslında herşeyin boş olduğunu
Şerefin faziletin iyiliğin güzelliğin
Gün gelir sesini bir kerecik duymak için vurursun başını soğuk taş duvarlara
Büyür git gide incelmişliğin kırılmışlığın
Duyarsın...!!
Taa derinden acısını çaresiz kalmışlığın
Sevmek ne imiş birgün anlarsın...
Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin
Niçin yaratıldığını bu dünyaya neden geldiğini
Uzun uzun seyredersin aynalarda güzelliğini
Boşuna geçip giden yıllarına yanarsın
Dolar gözlerin için burkulur...
Sevmek ne imiş birgün anlarsın...
Bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların sevilen gözlerin erişilmezliğini
O hiç beklenmeyen saat geldimi düşer saçların önüne ama bembeyaz
Uzanır gökyüzüne ellerin...
Ama çaresiz
Ama yoğun
Ama bitkin
Bir zamanlar geçmiş günlerin hayaline dalarsın
Sonra dizilir bir biri ardına acı gerçekler
Sevmek ne imiş birgün anlarsın...
Birgün anlarsın hayal kurmayı beklemeyi ümit etmeyi
Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir bütün vücudunu saran o korkunç geceyi
Lanet edersin yaşadığına
Mazide ne kalmışsa yırtar atarsın
O zaman bir çicek büyür kabrimde kendiliğinden
Seni sevdiğimi bir gün anlarsın...
Ümit Yaşar Oğuzcan
__________________
"Bilgi Paylaştıkça Çoğalır"
|