Kimseyi Aldatmamış,Kimse ihanet Etmemişken...
"Hani herkes arkadaş...
Hani oyunlar sürerken...
Kimse bize ihanet etmemiş...
Biz kimseyi aldatmamışken...
Hani biz kimseye küsmemiş...
Hani hiç kimse ölmemişken...
Eskidendi, eskidendi"
Bu bir Murathan Mungan şiiri...
Bu bir Atilla Özdemiroğlu bestesi...
Bu bir Sezen Aksu yorumu...
***
Bu sözleri, bu parçayı, bu yorumu dinledikten sonra başka bir şeyi nostalji diye adlandıranınız var mıdır aranızda acaba?..
"Hani herkes arkadaş,
Hani oyunlar sürerken,
Kimse bize ihanet etmemiş,
Biz kimseyi aldatmamışken"
derken, için için ağlamayanınız var mıdır acaba?..
***
"Hani herkes arkadaş...
Hani oyunlar sürerken...
Hani çerçeveler bomboş...
Hani körkütük sarhoş gençliğimizden...
Hani şarkılar bizi henüz bu kadar incitmezken...
Eskidendi, eskiden, çok eskiden..."
Bu sözleri bu şarkıda dinlerken, içine bıçak yarası gibi derin bir acı saplanıp kalmayayınız var mıdır aranızda acaba?..
"Hani şarkılar bizi henüz bu kadar incitmezken" derken Sezen, bugüne kadar incinmemiş kadar taş kalpli olanlarınız var mıdır aranızda acaba?..
"Hani biz kimseye küsmemiş, hani hiç kimse ölmemişken" derken Sezen, kimsenin canını çıkartmaya çalışmadığınız, intikam yeminleri etmediğiniz, kimseleri kalbinden vurmadığınız, kimselere küsmediğiniz o günleri özlemeyeniniz var mıdır aranızda acaba?
Yoksa bunu dinlerken "Geçti o günler... İşimize bakalım beyler" diyenler mi çoğunlukta hâlâ?..
***
Aslında ben aşık mısın dediklerinde biliyordum cevabı...
Yaşamın en keyifli yerindesin, neden bu kadar hüzünlüsün dediklerinde, biliyordum içimden bir sesin neden hayır dediğini...
Aslında kahkahaların pik noktasında, hüznün buruk gülümsetmesini yaşarken farkındaydım ruhumun derinliklerindeki fırtınanın...
Hani mutluyken hüznün...
Hüzünlüyken gülümsemenin nedenini biliyordum için için...
Kalbimin neden artık herşeyiyle coşkudan patlayamadığının farkındaydım...
Felaketlerin neden eskisi kadar acıtmadığını görürken...
Mutlulukların neden çığlıklara vesile olmadığını yaşarken...
Farkındaydım aslında, neyin neden olduğunun...
Aşık mıydım bilmiyorum...
Aşkı mı kaybetmiştim onu da bilmiyorum...
Bildiğim neyi kaybettiğimdi...
"Hani herkes arkadaş...
Hani oyunlar sürerken...
Kimse bize ihanet etmemiş...
Biz kimseyi aldatmamışken...
Hani biz kimseye küsmemiş...
Hani hiç kimse ölmemişken..."
Kaybettiklerim bunlardı...
Mutluluklar içindeki hüznüm bunaydı...
"Hani şarkılar bizi henüz bu kadar incitmezken..."
Şarkıların bizi bu kadar incitir hale gelmesineydi kırgınlığım...
Bana çok şey veren hayatın, çocukluğumu inadına yok etmeye çalışmasınaydı ağlamam...
Hani herkesin arkadaş olduğu günlerin artık çok uzakta kalmasınaydı akan damlam...
Reha Muhtar