ATI ALAN ÜKÜDAR'I GEÇTİ
Bir gün Köroğlu'nun atını çalmışlar.At da atmış hani.Çok kıymetli,çok akıllı yağız bir küheylan...Köroğlu çaresiz bir halde atını bulmak için diyar diyar dolaşmış.Nihayet İstanbul'da bir at pazarında atını bulmuş.Satıcılar Köroğlu'nu tanımıyorlarmış. Köroğlu ata talip olmuş:
-Hele bir bineyim ama... demiş.
-Bir bakalım bu küheylan rahat mıdır?
Köroğlu'nu daha yanına varır varmaz kokusunda tanımış olan hayvan,o üzerine biner binmez şimşek gibi koşup gözden kaybolmuş.Tozun dumanın ardından naralar atan satıcı,öfkesinden köpürmüş de köpürmüş.Etraftaki kalabalık arasından kulağı kesik bir ihtiyar:
-Atı alan Üsküdar'ı geçti oğul,demiş.
-O yiğit bu kısrağın gerçek sahibi olan Köroğlu'nun ta kendisi...
(Bu deyim, 'İş işten geçti,artık yapılacak bir şey yok' anlamında kullanılmaktadır.)