[umut]

“Geyikli’ye Hasret

Trabzon’a bağlıdır bizim köyümüz
Hep hasretle geçti bunca ömrümüz
Şanla-şerefle doludur soyumuz
Sözlerim doğrudur, inanın dostlar.

Beşikdüzü-Şalpazar yolundan geçtim
Ağasar güzeli Geyikli’yi seçtim
Şanlı köyümün soğuk suyunu içtim
Ben köyüme hayranım, aşığım dostlar!

Gidip görmeyene tavsiyem olsun
Eşini-dostunu arasın bulsun
Emek versin de birazcık yorulsun
Boşuna ‘ben buyum’ demesin dostlar.

Sancağı hak etmiş Alemdar deden
Tarihinden haberin yoktur neden?
Koruyalım bu şerefi hep birden
Şeref tacı köyümündür ey dostlar!

Geyikli üstünde hemen Sis Dağı
Yemyeşil çimendir solu ve sağı
Kaya gibi olur yengemin yağı
İçip de suyuna doymadım dostlar.

‘Pancar’ın yemeği meşhurdur bizde
‘Pakla turşusu’ var mıdır sizde?
Keşkek dövülürdü harmanda düzde
Bizim yemeğimiz bunlardı dostlar

‘Galdırîk’, ‘ezertere’ ve ‘baldıran’
Yamaç yerlerin süsüdür ‘sırgan’
Bahçelerimizin gülü ‘hoşguran’
Bir de ‘meravucan’ özledim dostlar.

‘Yağlaş’ yapılırdı mısır unundan
Ekmeklerimiz mısır hamurundan
Çisede yürünmezdi çamurundan
‘Cilim çamuru’nu özledim dostlar.

Geyikli altında ‘Âsar Deresi’
Meşhurdur türküsü hem kemençesi
Göğsünü kabartır davulun sesi
‘Kaynak’ta Sis’te buluşalım dostlar

Kimisi yokluktan göç edip gitti
Kaynaşlı, Düzce ve İzmit’i seçti
Kimi Akyazı’dan Bursa’ya geçti
Geyikli’den yurda dağıldık dostlar.

Cabir babam anlatırdı hep sizi
Durmadan överdi ‘Âsar’ı, Sis’i
Görmeden aşıklar etmişti bizi
Ayrılık hasreti bitmiyor dostlar!

Dünyayı dolaşsan aslın bu senin
Geyikli vatanın, doğduğun köyün
Tarihin-geleneğindir bu, övün
Gelin aslımıza dönelim dostlar!..”