[Papatyam]

Bana Öyle Bakma...

Bana öyle hüzünlü bakma ne olur!
Gözlerime gözlerini iliştirme.
Bir kibrit çak, bir tek tütün...
Elini başına koy
Bak semaya...

Çek içine, ne varsa
Solu istediğin gibi!
Ama bana kırılma
Anla gidişimi...

Zordur, bilirim...
Kaçına şahit bu yürek!
Kaçına yenik...

İnan istemedim böyle olsun
Benimde pembe panjurlu hayallerim vardı
Kokusuna imrendiğim beyaz begonyalar
Bahçede üç beş çocuk sesi
Olmadı!
Yapamadım...

Daha koyu yaşamak isterdim
Daha enine solumak nefesi
Dizboyu balçığa bulanmak, sevdasıyla
Boğulmak özlemin ateşiyle
Beklemek; acıya çalan türkü deminde
Sonuna kadar...
Varım! demek
Olmadı!
Yapamadım...

Bana öyle hüzünlü bakma ne olur!
Seninde çalmasın kapını fırtına
Sessizliğe gömülme emi...
Kahretme daha çok şiirlere

Bir nefes, bir tütün
Elini çek başından
Hafif hafif yudumla çayını
Son defa baktığımda ardıma
Kırılmasın hayalimdeki dağ yürek
Sen hep orda kal
Sen hep aynı kal

Ayrılık kamçılasın ecrini
Düşmesin düşlerin
Düşkırıklarına takılma
Ve unutma!
'Çınar ol' dedin ya hep bana
'Çınarlar uludur, yaşlansa da eğilmez'

Ama ne olur bakma öyle
Acıtma gidişe mahpus yüreğimi
Kabartma küllenmiş hasretimi
Tek adımla yol al uzaklara
Ardına bakma...

Sil gözündeki damlayı
Ve o damla kuruyana dek beni hatırla...
UNUTMA

Arzu Gülücüdür