01 March 2007, 09:48
			
			
		 | 
		
			 
			Mesaj No:1
			
		 | 
	
	
			
			
			
			
			 
 
 
 
Durumu: 
 
Papatyam No :
 145 
Üyelik T.:
16 February 2005 
Arkadaşları:0
	Cinsiyet:  					
		
Mesaj:
3.815 Konular:
  
	  
Beğenildi:
Beğendi: 
 
Takdirleri:10  
Takdir Et: 
	 
       		
				Konu Bu  
				Üyemize Aittir!  
        | 
	
	
	
		
		
			
			
				 
				Peki Sen Biliyor Musun?
			 
			 
			
		
		  
 
 
  Peki Sen Biliyor Musun?    
 bilmedigin cok şey var demiştin; 
 
    Peki sen biliyor musun? 
 
    Yazmanin, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdigini.. En fazla 
onemsedigim kişilerin, benden hep uzaklaştigini fark ettigimde gozlerimdeki 
umudu fark etmediklerini. Insanlari uzmeden ve duyarli olarak kendi 
fikirlerini soylemenin cok zor oldugunu, ne yazik ki acilarimin bunu bana 
ogrettigini. Sevmenin ve sevilmenin yaşamin bir parcasi oldugunu, omur 
olursa yaşimizin kirklari aştigi gunlerde  ihtiyacimiz olan deli gibi 
sevildigimizi bilmek ve eski hatiralarin duyulmasiyla, o icimizdeki gecmişe 
olan ozlemin tadini duymak, işte yaşamak bu, seninle gelecekte gecmişi 
yaşamak, seninle hayale dalmak. Seninle yaşanacak cok şeyin oldugunu bilmek, 
delice yaşamak oldugunu bilmek ne guzel olurdu. Ne var ki yaşadigim yine bir 
ozlem. 
 
    şimdi agliyorsundur.. hep huzunlusun bu aralar.. sanirim aşiksin.. 
biliyorum ona aşiksin ve senin kime aşik oldugun beni ilgilendirmez nede 
olsa bana a$ik degilsin.. aglamiyorum artik biliyor musun?.. sen bana 
guldugunden beri aglamiyorum..  sen şimdi agliyorsundur.. onsuz yaşadigin 
icin.. belkide olmek istiyorsun.. ben ne olebiliyorum ne aglaya biliyorum 
artik.. sensiz olemeyen sensiz yaşaya biliyormmuş.. bana neler kattigini bir 
bilsen.. 
 
    Peki sen biliyor musun? 
 
    Kaşla goz arasinda sakladiklarin, kopardiklarin hatta, karga tulumba  ve 
ardinda yitenlere bakakalan şiddetli korkumu, besbelli sen hic bitmeyeceksin 
dedigimi.. Oysa ben ben bunlari duşunurken, surgulenmiş dudaklar arasinda 
hepten yok oldugumu duşunmekle, bu bekleyişin zulumden farksiz oldugunu sana 
nasil fark ettirebilecegimi bilmedigimi..  Peki sen biliyor musun? Ben yine 
sana mecburum.. 
 
    evet.. sen biliyorsun.. 
 
    Guluşunun sadece yuzunde olmadigini bildigim gibi, agladigin zaman sadece 
gozlerinden yaş dokulmedigini bildigim gibi biliyorsun beni.. ama 
soylemeyecegim işte.. Aşk bir oyun ve ben mizikciyim.. 
 
    Guldugunde sadece gozlerinin guldugunu sanip ta yuregindeki yanginin ve 
acinin devam ettigini de bilirim, susmasini da.. Agladiginda ise yureginin 
ne kadar aci cektigini ve ne kadar yangin yeri oldugunu ise tahmin bile 
edemedigimi soyleye bilirim.. SEN KARşIMA CIKIP SENSIZ OLEMEDIM DIYEMEZSIN 
AMA.. 
 
    Konuşuyorsun yine kendinle.. Peki nerden mi biliyorum.. nerden mi 
biliyorum, unutma ki ben senim… Benimde ayni durumda oldugumun farkinda olup 
olmadigini da cok merak edip, cok duşundugumu soylemiştim.. ve daha hic bir 
$ey bilmedigini.. 
 
    iki mecnun bir leyla hikayesini anlatmişdim sana.. unutmamişsindir.. hani 
kral iki mecnunudai cagirir hanginiz cok seviyor diye soyler.. ben der.. ilk 
mecnun.. canini verirmisin der.. veririm der.. uzat kolunu der.. kral bir 
hamlede kolunu keser.. cok seviyormuş der.. ikinci mecnun gelir hani.. 
leylayi seviyor musun der.. seviyorumder ikinci mecnun hani.. canini der.. 
veririm der sozu bitmeden.. kolunu uzatder.. kral kilicini kaldirir.. uzun 
uzun mecnun koluna bakar hani.. kral kilici indirirken.. kolunu da ayni anda 
indirir.. "NE OLUR KRALIM YAPMAYIN DER HANI.. LEYLAMIN KOLUNU KESMEYIN 
DER.." hangi mecnun diye sormuştun bana.. susmuştum.. olemedi ugrunda 
demiştin bana.. BENDE SANA SALAKSIN DEMI$DIM.. PEKI SEN BILIYOR MUSUN? OLE BILIYOR MUSUN? YA$IYORSAN ONSUZ OLEMEDIGINDEN IşTE... SUSTUM... 
 
    Hep karanligin gizeminde kaybetme nedenlerimi bulmaya calişiyorum. şimdi 
ve her zaman... Cok soz soylemem gerek.. ne varki bogazimda dugumsun.. ne 
yutkuna biliyor ne tukure biliyorum.. kelimelerim noktalarima takiliyor.. 
soylenebilecek o kadar soz varki sana.. susuyorum yine de.. Tuttugum 
nefeslerim aldiklarimi geciyor bunlari yazarken.. ne kadar da cok susmuşum 
iki nokta arasinda.. Kelimeleri susturmak icin yutkunmalarim.. noktalarim 
cogaliyor.. 
 
    Peki biliyor musun? 
 
    Dizlerimi bagliyorum sana koşmamak icin. Ellerimi doluyorum kendime, 
yakarmak istemiyorum seni Allah'imdan. Ne var ki!!! Uzun zamandir, 
beklentilerle hareket ediyorum ve sen sadece susarak beni daha cok 
yoruyorsun, aslinda yapabildigin en guzel ve sana ait en ozel  tavrini 
takiniyorsun. Hakli oldugunu biliyorum da... 
 
    Peki sen biliyor musun.. incindigimi.. 
 
    Bakişlarima duşmesin diye gun işigi, seni benden almasin diye gozlerimi 
yumuyorum…  Ve yaşiyorsam işte sensiz hic olemedigimdendir.. 
yaşamadigimdan.. gun yeniden dogsun, gun uyuyup ta ben uyandigimda. Gece 
olup ta guneşi uyandirmak icin yine burada olacagim.. 
 
    Iyi ki dogdun, iyi ki varsin. Bunca sozu yalniz, bunca sozu yetim birakma 
olur mu? 
 
    Işiklarla dolsun kalbicinin ici. Sensizligim sana gunaydin… 
 
    Ister at ister oku.. ister kufret.. 
 
    beni anlayacak kadar sevemedin.. hic bir zaman..
  
 
		
		
		
		
		
			
				__________________ 
				mzalar sifirlanmistir, lütfen yeni imzanizi belirleyiniz
			 
		
		
		
		
	 | 
	| 
		
		 | 
	
	
	
		
		
		
		
			 
		
		
		
		
		
		
		
			
		
		
		
	 |